Mijn eerste blog, live vanuit onze werk/slaapkamer in ons eigen appartementje in Choibalsan. En inmiddels lijkt het alweer een eeuwigheid geleden dat ik op van de zenuwen op het vliegtuig stapte voor dit avontuur.
Gelukkig verliep de vliegreis prima - met toch wel als hoogtepunt een gestresste Russische dame die op bijzonder intimiderende wijze iedereen rond commandeerde van onbenullige toeristen tot haar eigen collega's aan toe - en kwam ik na 11 uur in de vroege ochtend op het vliegveld van UB aan waar Vincent me stond op te wachten: happy reunion :)
De eerste dag Mongolië bestond vooral uit slapen. De volgende dag begon onze rondreis door de Gobi: acht dagen in een Porgon (zo schijnt dat onverwoestbare Russische vehikel te heten) dwars door de meest fantastische landschappen. Nooit gedacht dat een land wat feitelijk uit niets anders dan steppen bestaat, zo ontzettend mooi en afwisselend zou kunnen zijn. Het voelde echt iedere dag weer alsof we door een fotoboek aan het rijden waren! Feitelijk zou ik 5 blogs vol kunnen schrijven over de hele trip van dag tot dag, maar ik zal me proberen te beperken tot de meest mooie, leuke of ronduit bizarre dingen in enigzins chronologische volgorde.
Dag 1:
 |
| Gieren onderweg |
 |
Bezoek aan het oudste klooster van Mongolië in de voormalige hoofdstad |
Dag 2:
 |
| Verdwaald in een groot bos op zoek naar een klooster |
 |
GPS (Ger positioning system) op z'n Mongools: de weg vragen bij de eerste de beste ger die je tegen komt |
 |
| Spannende weggetjes! |
 |
| Een prachtige ijswaterval onderweg |
Dag 3:Bij een verwoest klooster op de thee bij de mensen thuis. Dat betekent in de Gobi zoute melkthee. Ik geloof dat ik op dat moment de enige (buiten de Mongolen natuurlijk) was die het echt kon waarderen omdat dat zout wel lekker was voor mijn verkoudheid :)
 |
Lopend door de ruines van het klooster waar ooit zeker 1000 monniken verbleven |
 |
| Fotomodel op weg naar het gerkamp :) |
Precies met het invallen van de schemering bereikten we het ger kamp. Aldaar met de andere twee dames in het gezelschap op zoek naar het toilethokje (d.w.z. wat planken om een gat in de grond te overdekken) buiten in het donker midden in de woestijn! Niet gevonden, maar daar was geen van ons echt rauwig om, die hokjes stinken namelijk zo ontzettend dat je elk geldig excuus aangrijpt om ze niet te hoeven begruikten.
- ... onderweg je ineens realiseren dat je de Mongoolse liedjes die de chauffeur op z'n DVD heeft staan inmiddels zo vaak hebt gehoord dat je ze bijna letterlijk mee kan zingen.
- ... hotel met een Chinese douche die muziek speelde (heeeeel vals) zodra het water warm was.
- ... vrienden maken: een (op z'n zachts gezegd aangeschoten) Mongool klopt op je hoteldeur, komt binnen en geeft je 2 bier, schudt je hand en roept wat onverstaanbaars, gaat zitten, pakt je afstandsbediening en gaat bij jou op kamer tv kijken - omdat ie zelf in z'n eigen kamer een baby had konden we later opmaken. Na pakweg 'n kwartiertje vertrekt ie weer en herhaald het proces zich in omgekeerde volgorde: praten, handje schudden en 2 bier achterlaten. Bayartai!
Dag 6: Reisdag
- 15u schudden over onverharde wegen, verdwalen door falende GPS maar dat alles werd meer dan goed gemaakt door een enorme kudde gazelles (+/- 1000) die onderweg voor onze neuzen overstaken.
- Pauze met noodles in de ger onder het genot van de Miss World 2010 verkiezingen op TV.
- 's Avonds disco in tha Porgon, te fout, te melig en het hield de chauffeur nog goed wakker ook
- 22u00: eindelijk in Choibalsan wat voor de komende 3 maanden mijn thuis gaat zijn!
Hey Dymphy,
BeantwoordenVerwijderenGoed om te horen dat je goed bent aangekomen. En wat een avontuur de eerste paar dagen zeg, echt gaaf!
Geniet ervan, ik ben benieuwd naar je volgende blog.
Groeten uit NL